بررسی رابطه بین توانمند سازی کارکنان واستقرار مدیریت کیفیت جامع

چکیده:

تقاضاهاي جديد براي بهره وري و مزيت رقابتي، ازطريق كاراتركردن عمليات و بهره گيري ازفن آوري جديد تعهدوالتزام به ارائة محصولات و خدمات كيفي و جلب رضايت مشتري وارباب رجوع از چالش هایی است که مدیران امروز سازمان ها را به خود مشغول ساخته است. از طرف ديگر امروزه شرط بقاي هر سيستم سازماني بذل توجه عميق و کافي به نيروهاي انساني موجود خود و تلاش در جهت خلق ارزشي تحت عنوان «کارمندان ما ارزشمندترين دارائيهاي ما هستند» مي باشد. نيروي انساني توانا و کارآمد مي تواند سازمان را کارا، سودآور و مفيد به حال جامعه بسازد و در کل، کشور را شکوفا کند و از وابستگي برهاند، در این میان مدیریت کیفیت جامع از مفید ترین ومؤثرترین روش های مورد استفاده در سیستم های مدیریتی به شمار می رود که به نحو شایسته مباحث کیفیت را در بر دارد. بنابر این در این تحقیق سعی شده است تا رابطه بین توانمند سازی کارکنان واستقرار مدیریت کیفیت جامع مورد بررسی قرار گیرد.جامعه آماری کلیه کارکنان سازمان بیمه مرکزی ایران که در سال 1388مشغول به فعالیت هستند ،می باشد،که به روش نمونه گیری ءبقه اي تصادفی یک نمونه 117 نفر انتخاب شده است.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است که روایی آن از طریق تحلیل محتوی تأیید شده است وپایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفته است که مقدار آلفای توانمند سازی (938/0) و مقدار آلفای مدیریت کیفیت جامع (755/0) می باشد. معناداری رابطه بین متغیر های مستقل ومتغیر وابسته از روش همبستگی پیرسون مورد آزمون قرار گرفت ومعناداری تمامی رابطه ها موردتأیید قرار گرفت.همچنین برای بررسی مناسب بودن وضعیت ابعاد توانمند سازی کارکنان از آزمون میانگین یک جامعه استفاده گردید که مناسب بودن وضعیت آنها تأیید شد.در پایان نیز جهت مشخص کردن سهم هر یک از ابعاد توانمند سازی در استقرار مدیریت کیفیت از مدل رگرسیون استفاده شد ونشان داد که متغیر های شایستگی شغلی وخود مختاری شغلی با سطح معنی داری کمتر از 05/0 نقش مؤثری در استقرار مدیریت کیفیت جامع در سازمان بیمه مرکزی ایران دارند.